برنج نمی خوایم سیب زمینی خوبه

   

تاقه تم نمه گرتی هیز گرتم کوته م آیشته ر ملشون و دامه در سیر می ئه ی چیا وه ر ماله کرد وتم بچم گری بنیشمیه ر سر و به مه رتفره

حوصله ام سر رفته بود بلند شدم کت را پوشیدم و از خونه بیرون رفتم به تپه جلوی خانه نگاهی انداختم با خودم گفتم آنجا بروم و لحظه ای را سر کنم

ئه ی دم دوکان جفت مالا رد بیم که تی ویرم گه برینجمون تموم بیه وتم بیلا وری یه گه بچم گونی برینج بیلمه جا وتم سیفالی کیسه ی برینج بی وت کلای مه ری خوه ر نیری  ،وتم ئه ی چه،وت برینج گیر نمای چن کیسه دیرم کیسه چل هزار ار میت ولا کسا نوش تا یه کیسه ته رون بارم

از جلوی سوپرمارکت نزدیک منزل که عبور می کردم یادم افتاد که برنج نداریم با خودم گفتم قبل از اینکه برم یک کیسه برنج بخرم و به خانه ببرم گفتم سیفالی(سیف علی) یک کیسه برنج بده گفت کلای(کربلایی) مگه خبر نداری گفتم از چه  ،گفت برنج گیر نمیاد اما چند کیسه دارم کیسه ای چهل هزار تومان اگه خواستی پیش کسی نگو تا یک کیسه بهت بدم

وتم ئه علی قت کیتی چه بی گونی ده کیلویی برینج چل هزار دوینه 28 هزار بی وت چامه ژنت هر جور دلته میتی

گفتم (یک جمله ی دعایی لکی در مواقع رنجیدگی از وضعیت گرانی و نایابی بر زبان می آید)  یک کیسه برنج ده کیلویی دیروز 28 هزار تومان بود چطور الان چهل هزار تومان شده ،گفت هر وطر دوست داری اجبای نیست

وتم سیف خاکی کیلویی چنی وت پونسه تومن وتم درد سیف خاکی روژی هزار گل ار کول برینج

برینجمون هه ر نمه ی سیف خاکیه مه ریم 

گفتم سیب زمینی کیلویی چند گفت پانصد تومان گفتم بلای سیب زمینی روزی هزار بار بخوره رو سر برنج

اصلا برنج نمی خوایم بجاش سیب زمینی می خوریم

شهردار نواین نویرآباد دست مریزا ارا ای شاهکارته ای چیا آوا کردیه سی دریاچه کلنگی وه شیوه ماهی آیشتیه ر سر و دورتادوریش آوا کردیه

بالای تپه رفتم و دستکار شهردار پیشین نورآباد عجب کارهای قشنگی انجام داده این تپه را آباد کرده دریاچه ای به شکل ماهی و دورتا دور تپه را هم آباد نموده است

بژیا سیف خاکی

زنده باد سیب زمینی