“این طایفه (زندیه) به هیچ قدرتی سر فرود نیاورد. نه خراج‌گزار افاغنه شد نه خدمت‌گزار عثمانیان”(نوایی؛ ص۵ ـ۲۳۴). خاستگاه اولیه‌ی طایفه‌ی لک ‌گویش زندیه اطراف و اکناف الشتر یا سلسله‌ی فعلی، قشلاق این طایفه در حوالی پل‌دختر منطقه‌ی معروف به “پرو پرویز ” بوده‌ است